نخستین شهر کشور که به تجهیزات و سازمان آتش‌نشانی مجهز شد، شهر تبریز بود. در حدود یکصد و پنجاه سال پیش، روس ها در این شهر نخستین سازمان آتش نشانی ایران را تاسیس نمودند که برج آتش‌نشانی تبریز از یادگارهای آن دوران است.

دومین و سومین واحدهای آتش نشانی رسمی در جنوب کشور و در شهرهای مسجد سلیمان و آبادان برای حفظ تاسیسات ایجاد شده در پالایشگاه آن شهرها تاسیس شد.
سپس با توجه به ایجاد زیر ساخت های اقتصادی در اقصی نقاط کشور، ایجاد واحدهای اطفایی در مناطق مختلف کشور آغاز گردید که می‌توان به احداث واحدهای آتش نشانی (اطفائیه) در بلدیه آن روز نام برد که در قطب های اقتصادی و صنعتی کشور ایجاد شده و به طور مثال احداث پایگاه‌هایی در تهران 1303، قزوین 1303، اهواز 1304، بندر انزلی 1305، شهر رشت 1305، مشهد مقدس 1312، شهر زنجان 1327، شهر اصفهان 1328 و شهر شیراز 1329 نام برد.

برج آتش‌نشانی تبریز

در تهران نیز اولین‌بار، یک ژنرال روس در محل سه‌راه امین‌حضور، اقدام به تاسیس اولین ایستگاه آتش‌نشانی نمود و بعدها با گسترش همین واحد و انتقال آن به چهارراه حسن‌آباد، واحد اطفائیه بلدیه تاسیس گردید.
به تدریج با افزایش نیازهای شهر تهران این واحد به دو ایستگاه تهران و شمیرانات توسعه پیدا کرد. در سال 1326 این ایستگاه‌ها به پنج ایستگاه افزایش یافت و امروزه تعداد ایستگاه‌های حریق تهران در حال رسیدن به 125 مورد است.