ارسال شده توسط:ناهید علی پور بخش: معماری گروه:اداری تئوری “فضای کار ابری” در طراحی مجتمع خدمات فناوری دانشگاه شریف مجتمع خدمات فناوری دانشگاه شریف با این هدف احداث شد که محلی برای گروه های تحقیقاتی مثل شرکت دانش بنیان و ادارات صنعتی مرتبط باشد. این مجموعه عمدتا یک موسه اداری و تحقیقاتی به شمار می رود.این کارگاه به عنوان محل کاری برای دوره های درسی دانشگاه مورد استفاده قرار می گرفت ولی طی چند سال اخیر هر آن چه را که در آن بود تخلیه کرده و از آن به عنوان انباری و یا محل برگزاری نمایشگاه های دوره ای استفاده شده است. کاربری: مجتمع خدمات فناوری دانشگاه شریف با این هدف احداث شد که محلی برای گروه های تحقیقاتی مثل شرکت دانش بنیان و ادارات صنعتی مرتبط باشد. این مجموعه عمدتا یک موسه اداری و تحقیقاتی به شمار می رود. سازه و اجرا: سازه فلزی انبار از قبل برپا بود، ما فقط طبقه دیگری با سازه فلزی به آن اضافه کردیم. تلاش ما بر این بود که سیستم کولر آبی قدیمی را با سیستم تهویه هوای کاملا جدید جایگزین کنیم و موتورخانه قبلی را دست نخورده نگه داریم. میزان تغییرات: اضافه کردن یک طبقه جدید، ورودی و نمای جدید، پنجره های نورگیر. مکان: تهران، دانشگاه صنعتی شریف تیم معمار: شرکت توسعه طرح و ساخت پناه معمار ارشد: بهنام میرانیان همکاران طرح: دارا امیری، الناز سید بطحایی همکاران دیگر طراح: پدرام مقدم، محمد نوغانی، روناک نوری، حمید کاظمیان سال: اردیبهشت تا دی ماه ۱۳۹۲ مساحت زمین: ۱۸۰۰ مترمربع مساحت زیربنا: ۳۵۰۰ مترمربع کاربری سابق: انباری و کارگاه کاربری جدید: اداری، طراحی داخلی مشاور سازه: شرکت باستان پل مشاور برق و تاسیسات: خسرو فتاحیان شرکت مجری: دفتر ساخت و اجرای دانشگاه صنعتی شریف شرکت مجری پارتیشن ها: شرکت فرآذین افتخارات: تقدیر شده در مراسم هفتمین جایزه معماری داخلی ایران ۱۳۹۳ شرایط ساختمان قبل از بازسازی این کارگاه به عنوان محل کاری برای دوره های درسی دانشگاه مورد استفاده قرار می گرفت ولی طی چند سال اخیر هر آن چه را که در آن بود تخلیه کرده و از آن به عنوان انباری و یا محل برگزاری نمایشگاه های دوره ای استفاده شده است. با پیشرفت تکنولوژی و به ویژه فناوری IT در جامعه و کاربرد شبکه های اجتماعی و از طرف دیگر توسعه گوشی های هوشمند و همگام سازى (هم زمان سازی، sync) و شکل گیری فضای اشتراک گذاری در دنیای مجازی، شاهد تکامل تدریجى گسترده ای در تک تک روزهای زندگی همان هستیم. مجتمع خدمات فناوری شریف در مرکز دانشگاه صنعتی شریف تهران واقع شده است. انباری قدیمی آن در دوران قبل از انقلاب در دو طبقه و با مساحت ۳٫۲۰۰ مترمربع ساخته شد. از این مکان به عنوان کارگاه و انباری استفاده می شد و فضای نامناسبی در مرکز دانشگاه ایجاد کرده بود. لذا برای احداث محلی برای گروه های تحقیقاتی و ادارات مربوطه فناوری و صنعتی، این ساختمان به مدت ۸ ماه مورد طراحی مجدد و بازسازی قرار گرفت. کانسپت: فضای کار ابری (مجازی، cloud) فضای کار ابری با وجود فقط یک اختلاف کوچک از ابر مجازی الهام گرفته شده است به این صورت که ابر مجازی برای به اشتراک گذاری هر گونه اطلاعاتی و در هر دستگاهی و با هر حجمی به کار می رود، ولی در فضای کار ابری بنا به درجه بندى سطح مدیریتی می بایست فضا را با توجه به نیاز کاربر و حجم تفکیک کنیم. ما در طراحی این مجتمع بر اساس نوع فعالیت کاربران، یک فضای کار ابری مشخص کردیم که هر یک از مدیران و متخصصان و نیروهای خدماتی، فضایی مختص خود برای به اشتراک گذاری افکار و توانایی هایشان در درون گروه خود خواهند داشت. ما همچنین در تعیین فضاها معیار دیگری را در نظر گرفتیم که طی آن کاربران در آینده بتوانند فضای خود را مطابق نیازشان تقسیم، کوچک تر و یا بزرگ تر کنند؛ این امر برای فضاهای اداری می تواند مزیت بزرگی به حساب آید. امروزه با توجه به اهمیت فضای کار باید آن را مثل فضای محل زندگی، خوب و قاعده مند بسازیم؛ در طراحی این مجتمع نیز توجه ویژه ای به اماکن عمومی داشته ایم؛ اضافه کردن فضاهای عمومی مثل کافه رستوران و استراحتگاه در سطح مجتمع برای بهبود فضای کار مد نظر قرار گرفت. ملاحضات طراحی فهرست درخواست کارفرما برای طراحی مجتمع خدمات فناوری دانشگاه شریف در ذیل ارائه شده است: -این مجتمع بنا به رابطه مستقیمی که بین دانشگاه و هدف این مجتمع وجود دارد باید در قلب دانشگاه واقع باشد؛ از طرف دیگر، فضای بلااستفاده به مکانی کاربردی و فعال و پرتردد تبدیل شود. -این ادارات فناوری معمولا بسیار شناور بوده و اغلب جا عوض می کنند، لذا شرایطی محیا شود تا در صورت لزوم این فضاها امکان بزرگ تر شدن و ادغام با دیگر دفاتر اداری را داشته باشد. -این دفاتر شغلی جدید در آغاز کار به فضای کمتری نیاز دارند ولی این ویژگی باعث نشود که نقطه ضعفی به وجود آید. زمانی که فرد وارد این ساختمان می شود باید با یک شرکت تعاونی بزرگ مواجه شده که چندین زیر مجموعه دارد. -به خاطر متفاوت بودن این ادارات با همدیگر، فضاهای متنوعی با مشخصات مختلف مثل دفاتر مدیریتی (اتاق های بزرگ و کوچک برای مدیران؛ منظور از فضای مدیریتی همان هسته ادارات است که کمترین فضا برای شروع کار هر اداره ای است)، بخش متخصصین در دو نوع فضای فردی و گروهی (با اندازه های کوچک و بزرگ)، فضایی برای جلسات و با ابعاد مختلف، بخش خدمات (آبدارخانه، سرویس بهداشتی، …) طراحی شود. حتی بخش های عمومی باز در انواع متنوعی به صورت رسمی و غیر رسمی طراحی گردد تا برای برگزاری جلسات و ضیافت و غذاخوری و استراحت مورد استفاده قرار گیرد. -برای بهبود کارآمدی و همچنین به دلیل تنوع فعالیت ها در یک مجتمع، از کانسپت محاسبه ابری کردیم و یک ابر کاری مختص مجتمع و برای تک تک افراد آن فراهم کردیم تا اطلاعاتشان را به اشتراک گذاشته و به دیگر ادارات در پیشرفت کارشان کمک کنند. -با استفاده از دیوارهای شفاف و مرتب کردن ادارات به نحوی که حریم خصوصی شان حفظ شود می توان از تداوم ارتباط بصری میان کارکنان مطمئن شد. با این کار، آن ها می توانند اطلاعات خود را با همکاران دیگر همگام سازی (sync) کرده و کار گروهی شان در بین ادارات بهبود یابد و نهایتا این مجموعه را به یک فضای اداری بزرگ، فعال و پویا تبدیل کنند. برخلاف ساختمان قبلی، از مواد شفاف برای نمای آن استفاده کردیم و ارتباط بصری قوی بین داخل ساختمان و بیرون آن برقرار کردیم. علاوه بر این، این مجتمع بازتابی از محیط توسعه یافته دانشگاه است. ارتباط قوی بصری و فیزیکی این مجتمع با دانشگاه می تواند تاثیر خوبی بر جنبه های فرهنگی و اجتماعی ساختمان بگذارد. -با ایجاد فضاهای عمومی در بخش های باز جلویی و میانی ساختمان و همچنین در راهروی طبقه اول در هر دو قسمت اداری و غیر اداری، می توان میان ادارات و دیگر بخش های دانشگاه ارتباط برقرار کرد و نیازهای دیگر این مجتمع را برآورده نمود. چهارشنبه ۹ تیر ۱۳۹۵ 0 آراء نظرات شما هم می توانید در مورد این موضوع نظر دهید. کاربر گرامی چنانچه تمایل دارید، نقد یا نظر شما به نام خودتان در سایت ثبت شود، لطفاً وارد سایت شوید. نام: * ایمیل: * نظر :
شما هم می توانید در مورد این موضوع نظر دهید. کاربر گرامی چنانچه تمایل دارید، نقد یا نظر شما به نام خودتان در سایت ثبت شود، لطفاً وارد سایت شوید. نام: * ایمیل: * نظر :