Shanghai Tower

دیگر بلندترین ساختمان جهان که به برج خلیفه مشهور است صاحب سریعترین آسانسور دنیا نیست چون قرار است سریعترین آسانسور جهان در ساختمانی به بلندی 623 متر و با 128 طبقه در شانگهای چین نصب شود. این آسانسور که به شکل فشنگ طراحی شده و با سرعتی در حد یک خودرو حرکت می کند قرار است توسط شرکت میتسوبیشی ژاپن ساخته شود.

بلندترین آسمان خراش چین معروف به برج شانگهای توسط مارشال استرابلا طراحی شده است و یک نمونه‌ی شاخص دیگر در دنیای حرفه ای این معمار آمریکایی است. این پروژه آخرین مورد از سه گانه ی بلندمرتبه سازی استرابلا در دوران اخیر است تا وی اسم خود را به عنوان سازنده و طراح سه ساختمان بلند حال حاضر جهان به ثبت برساند که شامل ساخت برج 160 طبقه ای دبی در امارات متحده ی عربی و مرکز مالی گرینلند نانجینگ با ارتفاع 420 متر در نانجینگ چین و اکنون برج شانگهای می باشد.

استرابلا معتقد است که عملیات ساخت این آسمان خراش تا سال 2014 به پایان خواهد رسید. برج شانگهای در همسایگی دو ساختمان بلند دیگر چینی به نام های جین مائو(Jin Mao) با ارتفاع 421 متر و مرکز مالی جهانی (World Financial Center) با ارتفاع 492 متر است. این سه برادر در کنار رودخانه ی هوانگپو در مقابل دیدگان جهان خودنمایی می‌کنند.

زمانی که ساخت این برج در سال 2014 به پایان برسد، بلندترین سازه در چین خواهد بود. البته این آسمانخراش در جهان نیز بعد از برج خلیفه در دبی بلندترین خواهد بود ولی چینی‌ها سعی کردند با تجهیز این برج به سریعترین آسانسور جهان از این حیث در جهان اول باشند.

شرکت ژاپنی میتسوبیشی در بیانیه ای گفته است که با توجه به افزایش جمعیت شهری در جهان و بلند تر شدن ساختمان ها نقش آسانسور ها هر روز پر رنگ تر می شود. در همین راستا میتسوبیشی در حال توسعه راه‌حل های پیشرفته ای است که با ترکیب تکنولوژی و تجهیزات پیشرفته، آسانسورهایی ایمن سریع و راحت را به مشتریانش عرضه کند. آسانسور این شرکت که قرار است در برج شانگهای نصب شود قادر است تا 1,000 متر را در یک دقیقه طی کند. این عدد معادل 16.6 متر در هر ثانیه است. سرعتی که حتی تصورش نیز سرگیجه می آورد. البته آسانسور برج خلیفه که هم اکنون سریع ترین آسانسور جهان است قادر است 700 متر را در یک دقیقه طی کند یعنی 300 متر در دقیقه کمتر از آسانسور برج شانگهای.

همه این افزایش سرعت‌ها مدیون پیشرفت تکنولوژی در بسیاری از زمینه‌ها است: نوع جدیدی از نگاه دارنده‌‌هایی با هسته فولادی و پوشش پلاستیک که نسبت به نسل‌های قبلی توانایی تحمل وزن بیشتری را دارند. ترمزهای سرامیکی که می تواند نسبت به گرمای شدید ایجاد شده در ترمز حین سرعت های بالا مقاومت زیادی از خود نشان دهد. همچنین بافرهای هیدرولیکی جاذب ضربه در پایین شفت آسانسور به منظور بالا بردن سرعت ایستادن با کمترین تکان ممکن و خیلی از موارد دیگری که همه در جهت کم کردن لرزش اتاق، صدای بیرون و فشار هوای نا مطلوب به کار گرفته شده‌اند.

با این‌همه رقابتی که در ساخت آسمانخراش‌های خیلی بلند شکل گرفته است و مدام به تعداد آن‌ها اضافه می‌شود بهتر است از لقب خیلی بلند (supertall) استفاده کنیم. البته این رقابت در فضای تولید آسانسورهای پرسرعت برای این آسمانخراش‌ها نیز وارد مرحله جدیدی شده است و شرکت‌های تولید کننده آسانسور تلاش دارند سریعترین آسانسور جهان توسط آنها معرفی شود. جدیدا شرکت Hitachi، مرکزی اختصاصی را به منظور تحقیق و توسعه در زمینه آسانسورها ایجاد کرده است.بد نیست بدانید که این شرکت در مدل مفهومی خود برای رقابت با آسانسور میتسوبیشی در سال قبل بسیار خوب عمل کرد و با فاصله خیلی کمی از رقیب خود عقب افتاد.

به نظر شما ساخت این ساختمان‌‌های بلند و هزینه‌‌های هنگفتی که صرف آن می‌گردد چه منفعتی دارد؟ آیا این فقط یک رقابت اسمی و ظاهری است یا فراتر از آن؟