با انتخاب ژاپن به‌عنوان میزبان بازی‌های المپیک تابستانی سال 2020، مسئولان برگزاری این رقابت‌ها از پروژه‌های خود برای برگزاری هرچه بهتر این بازی‌ها پرده برمی‌دارند. در همین راستا دیروز استادیوم اصلی برگزاری این بازی‌ها معرفی گشت. استادیوم المپیک توکیو که بدل به یکی از استادیوم‌های مجهز و مدرن جهان خواهد شد.

Zaha Hadid معماری انگلیسی است که طرح وی برای ساخت استادیوم المپیک ژاپن در آذرماه سال 91 به تایید کمیته‌ی ملی المپک ژاپن رسید. پس از انتخاب این کشور به‌عنوان میزبان المپیک 2020 مقامات ژاپن اعلام کردند که این ورزشگاه به‌عنوان ورزشگاه اصلی رقابت‌ها، مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این ورزشگاه خارق‌العاده گنجایش 80000 تماشاچی را داشته و در اولین میزبانی پذیرای مسابقه‌ی فینال رقابت‌های جهانی راگبی در سال 2019 میلادی خواهد بود که در جریان این مسابقه، تعدادی از ویژگی‌های پیشرفته و مدرن آن به معرض نمایش گذاشته خواهد شد. این استادیوم در محل یکی از سه سازه‌ای ساخته خواهد شد که در جریان مسابقات المپیک تابستانی 1964 توکیو، میزبان بازی‌ها بوده‌اند.

همچنین Zaha Hadid طراحی مرکز Aquatics لندن را درسال 2012 برای بازی‌های المپیک تابستانی انجام داده است. وی برنده‌ی جایزه‌ی معماری Pritzker در سال 2004 شده است. لازم به ذکر است که وی اولین بانویی است که این جایزه را بدست آورده است. Tado Ando معمار مطرح ژاپنی با تحسین کار همکار عراقی‌الاصل خود، طرح وی را از لحاظ زیست محیطی بسیار بهینه عنوان کرد و اضافه کرد طرح وی کاملا نمایان‌گر محیط شلوغ توکیو در عین روان و سیال بودن آن است.

ساخت و ساز استادیوم جدید در سال 2015 به محض تخریب استادیوم قبلی در محل آن آغاز خواهد شد.

این استادیوم دارای یک سقف جمع شونده خواهد بود و در محلی ساخته خواهد شد که تمامی محورهای ارتباطی قابلیت دسترسی به آن را خواهند داشت. این استادیوم یکی از چندین سازه‌ی در دست ساخت در منطقه‌ی مرکزی شهر توکیو برای برگزاری بازی‌های المپیک است. دهکده‌ی المپیک نیز در بندر توکیو احداث خواهد شد و پس از پایان مسابقات المپیک برای استفاده به‌عنوان منازل مسکونی در اختیار متقاضیان قرار خواهد گرفت.

ژاپن با وعده‌ی سرمایه گذاری 5 میلیارد دلاری، میزبانی رقابت‌های المپیک را به‌دست آورده است و به‌نظر می‌رسد مسئولان برگزاری مسابقات درصدد ساخت بناهایی منطبق با استانداردهای زیست محیطی و با بهره‌وری در مصرف انرژی و قابل استفاده برای نسل‌های بعد هستند. شاید کشور ژاپن بتواند با سرمایه‌گذاری به این روش و ساخت بناهایی که پس از المپیک نیز قابلیت استفاده دارند، وجهه‌ی مسابقات المپیک را که در سال‌های اخیر به‌دلیل هزینه‌های بالا برای بناهایی که پس از المپیک بدون استفاده باقی مانده‌اند، بهبود بخشد. مطمئنا ژاپن کشوری نیست که شانس بهره‌برداری اقتصادی از چنین رویدادی را از دست بدهد.