در طراحی داخلی این آپارتمان 30 متر مربعی دو عامل هائز اهمیت بودند: 1. عرصه های باز و گسترده در متراژی محدود-2.نور به عنوان یک ضرورت فضایی. در طراحی داخلی آپارتمان کوچک، عرصه ها به جنبه های عملکردی متمرکز می شوند. فضای ترکیبی آشپزخانه/سرویس بهداشتی فضای ورودی را تشکیل داده است، و عرصه نشیمن/غذاخوری و خواب در ادامه تعبیه شده اند

جهت بهره بردن از فضای بیشتر، مبلمانی منحصربه فرد و اختصاصی برای آپارتمان در نظر گرفته شده است. به جای نصب کاشی در کف، از بتن یکپارچه برای پوشش تمام فضاهای کف آپارتمان بهره بردند. فضای ذخیره سازی توسط دیوارهای MDF جلو دیوارهای پارتیشن قرار گرفته اند تا هم به جایگذاری وسایل خانه کمک کند، و هم بخشی از ظاهر مینیمال آپارتمان باشد. اما مرزهای عرصه های دیگر با تقسیم توسط سیستم پرده ای متحرک تفکیک شده است

طراحی دکوراسیون آپارتمان با نرمی و ظرافت رنگ سپید دیوارها و بتن روشن کف عجین شده که در گسترده سازی متراژ بصری پروژه اثرگذار است. پرده ها فقط نقش تفکیک کنند فضا را ایفا نمی کنند، بلکه فیلتری برای کنترل نور روز در هنگام برخورد با دیوارهای نیمه شفاف می باشند. عامل اصلی شکل گیری پروژه به بهترین شکل، حضور یک شرکت طراحی سازنده می باشد که یک فضای معمولی را به پتانسیلی با کارایی بالا تبدیل کند