انسان از بدو پیدایش تاکنون در طبیعت به کندوکاو مشغول است، در طبیعتی که همواره برای او ناشناخته و پر رمز و راز بوده است. زمانی او به تدریج از دل طبیعت واژه های تک+نو+لوژی را بیرون کشید و آنها را برای ترکیب درذهن خود پرواند و حاصل آن را طی قرن ها به زبان های مختلف باز گو کرد، روزی با یک کشف جدید حیرت دنیا را برانگیخت و روز دیگر با یک برخورد ناگهانی در افکار، اختراعی را آماده ی ثبت نمود و به این ترتیب تکنولوژی پا گرفت. تکامل نه فقط از مغز انسان بلکه در پیش چشمان او از طبیعتی که خداوند در اختیارش گذاشته است میتراود. سال هاست که محققان در پی یافتن چنین ارتباطی هستند تا از طریق آن چگونگی شکل گرفتن سیستم های مختلف زندگی را ارزیابی کنند.

رویکرد به طبیعت را در طول تاریخ معماری در آثار بسیاری از بزرگان دیده ایم. از قضا همه ی معمارانی که بر سر اُنس با طبیعت بوده اند توانسته اند به دست آوردهای عملی و نظری ارزشمندی دست یابند. به یاد بیاوریم سخن زیبای پل کله را که عقیده داشت به مانند همان کودکی که در بازی خود ما را تقلید می کند ما هم باید به تقلید از نیروهایی بپردازیم که جهان را ساخته است. بی سبب نیست که طبیعت برای پل کله به مثابه ی ماده ی قابلی بود که او در مقام یک هنرمند به درون آن نفوذ می کرد. تادائو آندو هم خلق یک بنا را به عنوان پاره ای از طبیعت قلمداد می کرد. او احجام معماری را گونه ای درخت و صخره و کوه و تپه می انگاشت و در فرآیند خلاقیت های خود به دنبال بازسازی ذوقی از طبیعت بود. فرانک لوید رایت  بنیان گذار معماری ارگانیک  هم از همان آغاز خانه هایش را با طبیعت می آمیخت. وی در آمیختگی طبیعت و معماری چنان استادانه عمل می کرد که تشخیص این که کجا طبیعت پایان می یابد و کجا ساختمان های او آغاز می شود براستی دشوار است. لوکور بوزیه نیز نگاهی تازه به طبیعت داشت. ‌او با طرح ویلای ساوا در پوآسی فرانسه و ایجاد یک تراس وسیع در آن و قراردادن قاب هایی خالی در نمای آن، واسطه ای بین معماری داخل و طبیعت بیرون به وجود آورد. 

 لوکور بوزیه قصد داشت تا طبیعت را به داخل و اطراف معماری بکشاند ولی رایت می کوشید تا طبیعت، بکر و ناب بماند. او حتی بر فراز تپه خانه نمی ساخت بلکه در امتداد برجستگی تپه خانه می ساخت تا با قرار دادن خانه در موقعیتی خاص، انحنای پیوسته و زیبای تپه دیده شود.

هنگامی که در سیر تحول آفرینش زمین از حدود 8/3 میلیارد سالقبل تا کنون به تامل می نشینیم در می یابیم که، طبیعت خود، طراح و معمار نهایی است. طی این مدت گیاهان وجانوران توانسته اند با طراحی لازم بر مشکلات محیط زیست فائقآیند. و انسان نیز در طول زندگی خود، همیشه سعی داشته برای ساخت و طراحی مکان ها و وسایل مورد نیاز خود از طبیعت و محیط زیست اطراف خود الهام بگیرد.

 امروز هر جا سخن از تکنولوژی به میان می آید، انواع ماشین ها، کامپیوترها، ساختمان های بزرگ، وسایل ارتباط جمعی و دیگر ابزار و آلات موجود در صنایع و نقش موثر آنها در اقتصاد و فرهنگ جامعه، در ذهن انسان تصویر می شود، طبیعی است که این وسایل همان دستاوردهای تکنولوژی است که پاسخگوی نیازهای اساسی برای انسان معاصر می‌باشند، امّا چنانچه به مسیر تکنولوژی بنگریم کم و بیش به منشاء برخی پدیده ها پی می بریم، به اینکه هر پدیده ی صنعتی و یا ساختمانی ازکدام الگوی زنده ی طبیعت الهام گرفته است، شاید در آن صورت تکنولوژی جلوتر از زمان گام بردارد، بنابر این لازم است ارتباطی با اصول منطقی و علمی بین سیستم های ماشینی و سیستم‌های زنده پدیدار شود.

عنکبوت ها با طراحی و بافتن ریسمان هایی کهبه استحکام فولاد هستند، برای خود آشیان هایی می سازند.

  زنبورها بارعایت کلیه قوانین هندسی، پناهگاهی امن و مطمئن برای خود طراحی میکنند.

 موریانه ها خانه های خود را در بیابان ها در هوایی بسیار گرم میسازند و تلاش می کنند با کندن راه هایی پیچیده در خاک، سیستم گرمایی و تهویه یداخل لانه های خود را خنک و متعادل نگه دارند. خاک انباشت لانه های آنهابه صورت یک مجموعه ی کامل طراحی شده تا بتوانند نیازهای طبیعی خود راتامین کنند. اینها نیز معمارند ولی معماران طبیعت.

مفهوم واژه ی بیونیک

  پس از جنگ جهانی دوم و آغاز دهه ی شصت قرن بیستم، تبادل علمی بین گرایشهای علوم طبیعی و فنی رونق گرفت.
 در جریان همایشی در اوهایو، کهنیروی هوایی آمریکا در سال 1960 برگزار کرد، برای اولین بار واژه ایی بهنام "بیونیک" از ترکیب دو لغت "بیولوژی" و "تکنیک"، به معنایزیستار شناختی یا به کارگیری اندام‌های ساختگی طبیعت که می توانیمبه فارسی "زیست فنی" ترجمه کنیم،  توسط دانشمندآمریکایی جک.ای.استیل بیان شد. او بیونیک راعلم سیستم‌هایی که شالوده و پایه ی تمامی سیستم‌های زنده‌اند، می‌داند.این واژه در برگیرندۀ کار همه متخصصانیاست که تلاش دارند برای حل مشکلات فنی خود از دانسته های طبیعت الهام بگیرند.

 در ابتدابیونیک به بررسی ماشین‌هایی که براساس سیستم‌های زنده طراحی و ساخته شده بودندمی‌پرداخت و هم اکنون بیونیک از هر جهت هنر به کارگیری دانش سیستم‌های زنده در حلمسائل فنی است.

 در بیونیک، تحقیق فقط به یک رشته ی خاص علمی محدود نمی‌شود، اگر چه خود بیونیک هنوز به عنوان یک علم نوپاست، امّا فعالیت بیونیک دانان را می‌توان در حوزه ی "علوم کاربردی" مطرح کرد که همچون رابطی پدیده‌های گوناگون را با الگوهای زنده مقایسه می‌کنند، به عبارتی دیگر برای هر پدیده، الگوی زنده‌ای می‌یابند.

علوم کاربردی شاخه‌هایی از علوم هستند که رشد و تکامل آنها در مرحله‌ای مانند طراحی، ساخت، ایجاد و تغییر باشد و این قسمت به بخش مهندسی اختصاص دارد، از آنجایی که مهندس نقش اصلی و اساسی در توسعه ی تکنولوژی دارد، فعالیت این بخش باید با تأمل و دقت نظر، به گونه‌ای که همگام با طبیعت باشد، هدایت شود، بنابراین به جاست اگر بگوییم که همه ی راه ها به طبیعت ختم می‌شود.

یکی از بهترین طرح‌های شناخته شده از علم بیونیک اثر لئوناردو داوینچی نقاش معروف است که ماشینپرنده را براساس ساختمان بدن یک خفاش طراحی کرد. استدلال او این بود که خفاش دارایبال کاملا پوشیده‌ای است که هوا را از خود عبور نمی‌دهد و دارای پوستی پرده ماننداست که آن را تقویت می‌کند.
حدود 400 سال بعد از طرحداوینچی، ماشین پرنده توسط کلمنت آدر با الهام از خفاش ساخته شد و در سال 1890 تاارتفاع 15 متری پرواز کرد.
در ساخت زیردریایی‌ها نیز از بدندلفین الهام گرفته شده است. این جانور با نیروی عضلانی کم می‌تواند به سرعت در آبحرکت کند و راز این حرکت در پوست دو لایه ی بدنش است. لایه ی پوست بیرونی قابل ارتجاع ولایه ی پوست درونی شبیه یک رشته لوله ی پر شده از ماده اسفنجی است.این ویژگی باعث می‌شود تلاطم ناشی از جریان پرفشار آب چندان محسوس نباشد،زیرا پوست قابل ارتجاع بیرونی، فشار را به لایه ی اسفنجی و تراکم‌پذیر درونی که مانندفنر عمل می‌کند منتقل می‌کند، به طوری که جریان پرتلاطم پیش از آن که فرصتی برایپیش روی پیدا کند از بین می‌رود و به همین دلیل است که در طراحی زیردریایی، جدار آنرا مانند پوست دلفین می‌سازند.

ساخت هواپیماهای تیزپرواز با الهام از بال پرستو و ساخت رایانه باالهام از مغز و فکر انسان نمونه‌های بارز دیگری از کاربرد علم بیونیکی برای ساختفناوری‌های جدید است.

آشنایی با معماری بیونیک

بیونیک و معماری بیونیک علمی است که به الهام یابی فنی ساختمان ها از رفتارها و ارتباطات گوناگون عالم جانداران می پردازد و مسائل فنی را از راه های زیستی حل می‌کند.

معماری بیونیک یا علم بررسی نظام حیات جانداران، امروزه به عنوان یکی از سه علم برتر جهان (IT, Nano, Bionic) معرفی گردیده است. روح بخشیدن بهساختمان یکی از تمایلات معماری بیونیک است که طراحان این رشته با توجه به قدرت سازهبرای تنفس (زنده‌نمایی)، به کمک خطوط مستقیم یا منحنی خالص و القاء آهسته ی تمامیتسازه به آن دست پیدا می‌کنند و مهم ترین چیز برای معماری بیونیک آن است که ساختمانبتواند زنده بودن خود را القاء کند. این یک باور متعالیست که با زنده بودن محیط زیست، هماهنگی کامل با طبیعت ایجاد می شود. شاید یک طریقه ی معتبر و قوی برای آیندگان، ترویج روش اصلاح طلبی و توجه به واقعیت ها از طریق "معماری بیونیک" باشد، به طور کلی معماری بیونیک مبارزه‌ای است با خشنودی از خود و تمایلی است به باز ساز ی همه چیز، بنابراین انگیزه ایست منحصر بفرد.

از عوامل مهمی که درطبیعت وجود دارد وانسان برای ساخت بناهای خود از آنها استفاده کرده است، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
_ پوسته یا جلد
_ ساختار
_ آراستن
_ انرژی

بیونیک در واقع شامل سه بخش است:

1- علم سیستم هایی که کار آنها از سیستم های زنده گرفته شده است (در ساختار و سیستم اصلی)

2- علم سیستم هایی که خصوصیاتی شبیه خصوصیات سیستم های زنده رادارند. (مکانیزم ها و عناصر عملکردی)

3- علم سیستم هایی که از نظر ظاهر به سیستم های زنده شبیهند (دریافت های حسی از نقطه نظر فرم)

و در واقع هر محصول سه عنصر اصلی دارد:

- ساختار

- مکانیزم

- فرم

روابط عملکردی موجود با فرم و مواد به صورت زیر می باشد:

بررسی رنگ:

- ارتباط رنگ موجود زنده با محیط زیست

- ارتباط رنگ موجود زنده با خصوصیات رفتاری

- ارتباط رنگ موجود زنده با پیکره موجود زنده

 آنالیز عناصر اصلی موجود زنده و کاربرد آن در تجزیه و تحلیل طراحی

آنالیز فرم:

- فرم پایه: نقاط، سطوح و...

- فرم پیچیده: ترکیبات فرمی

- تعیین تناسبات و اندازه

- تعیین نسبت انحناها

- تعیین زوایای بین راستاها

آنالیز مکانیزم:

- مکانیزم ساده

- روابط سیستماتیک بین مکانیزم ها

- آنالیز رابطه ی فرم با سیستم و بالعکس سیستم با فرم

- آنالیز رابطه ی فرم با عملکردو بالعکس

- آنالیز رابطه ی عملکرد با سیستم و بالعکس

روند طراحی بر اساس بیونیک یا بیو دیزاین را می توان به صورت زیر بیان کرد:

 1- انتخاب موجود زنده (پدیده مور نظر در طبیعت)

- جانوران

- گیاهان

- آغازیان، تک سلولی ها

2- شناسایی خصوصیات زیستی

- محیط زندگی: شرایط محیط، دما، رطوبت، فشار و صوت

- عکس العمل ها: منابع حیاتی، سیستم های تنفسی، مواد غذایی

- خصوصیات فیزیکی: شرایط همزیستی، سازگاری و ناسازگاری مستقیم و غیر مستقیم

- روابط سیستماتیک: آمار تجمعی و پراکندگی زیستی،شرایط خاص جغرافیایی

3- شناسایی خصوصیات معماری

- ساختار های داخلی 

- روابط سیستماتیک

- پیکره اصلی موجود: عناصر میکرو و تناسبات هندسی، عناصر ماکرو، مواد و نسبت ها

 پیشگامان معماری بیونیک

قرن هاست که بشر در رابطه ی تنگاتنگ با طبیعت به سر بردهو برای تولید مایحتاج خود از آن الهام می گیرد.
لئوناردو داوینچی، نابغه ی عصر رنسانس، یکی از اولینکسانی بود که برای ساخت ماشین پرواز دانش های "بیولوژی" و "فنی" زمان خودرا درآمیخت و برای حل مسائل فی زمانش به جستجو و تحقیق در ساختار جاندارانپرداخت. امروز پانصد سال پس از داوینچی مهندسان رشته های مختلف برای ایجادارتباط بین قوانین علوم فنی با دنیای جانداران تلاشی مشابه دارند. ارتباطیکه با آغاز قرن بیست و یکم و رشد روزافزون رایانه ها جایگاه خاصی یافته ودنیای اندیشه های معماری را نیز تحت تأثیر قرار داده است. حجم زیاد مقالات، سخنرانیها، مباحث نظری ارائه شده در چند سال گذشته تأیید بر این مدعاست. به موازاتاوج گیری این مباحث، عرضه ی آثار شاخص این جریان در فضاهای معماری آفریده شده در سال های اخیر به وضوح به چشم می خورد.

یکی از سردم داران به نام این جریان "گرگ لین" متولد 1964، معمار و نظریه پرداز آمریکایی است.

گرگ لینرا می توان سردم دار نظریه ی جدید در مباحث بیونیک در معماری بهشمار آورد او مایل است آثاری خلق کند که همچون موجود زنده دارای گونه هایمتمایز و انعطاف پذیری همزیستی با شرایط محیطی از لحاظ فرم با رنگ باشند. حرکتی که می توان گفت از همان ابتدای دهه ی شصت آغاز شد. ولی به دلیلمحدودیت های فنی تأثیر مشخصی در آن سال ها از خود برجا نگذاشت. یکی ار مشهورترین آثار این معمار خانه ی جنین گونه یاوست که در سال 2000 طراحی کرد.  خانه ی جنین گونه در مسیر تکامل خود نه تنهامتأثر از داده های اولیه است، بلکه مهم تر از آن در روند ایجاد خود را با محلبنا، سبک های رایج محلی، شرایط اقلیمی، مصالح ساختمانی و برداشت محلی اززیبایی وفق می دهد.
دراینجا تأثیر دانسته های طبیعی را براین نظریه پرداز به خوبی ملاحظه میکنیم. اگر جانداری (براینمونه خرس) موفق می شود در نقاط متفاوت و شرایط اقلیمی مختلف از قاره یآسیا و آمریکا تا قطب شمال نه تنها برنامه ی غذایی خود، بلکه ساختار فیزیکیبدن و حتی رنگ و پوستش را با شرایط وفق دهد، چرا یک اثر معماری نتواند به چنینوفاقی دست یابد. در یکی از جذاب ترین طرح های این معمار، که برای ساختمان چند منظورهی فرهنگی هنری "آی بیم" واقع در نیویورک (2002) ارائهکرد، امتزاج بیولوژی و آی بیم معماری را مجدداً می بینیم. اجزای حباب گونه درساختار نما، که لین به آن ها لقب "محفظه های فضایی" می دهد با کمک مارپیچهایی از بدنه ی ساختمان رشد می کنند. معمار طرحش را ارتباطی بین هنر و تکنیکمی بیند. پوسته ی بنا نه تنها به واسطه ی پیچیدگی و طریقه ی ایجاد و تکامل فرمهایش، بلکه به واسطه ی قابلیت دگرگون کردن نقوشش حائز اهمیت است. با این نما(یا پوسته) ی الکترونیکی بنا، هنرمند با اثرش چون رسانه ای تصویری به ارسالپیام به محیط می پردازد. حرکتی که با دنیای جانداران قابل قیاس است.
معمولا نمایشگاه ها به خوبیدغدغه های هنری معماران خود را شان می دهند. نمایشگاه گرگ لین، که در پائیز2003 در موزه ی ماک شهر وین عرضه شد، از این قاعده مستثنی نبود.

اولین چیزی که در بدو ورودنظر بیننده را به خود جلب می کرد تراریوم یا خاکزیدان نسبتاً بزرگی بود که درآن قورباغه های کوچک زنده، که رنگ نقوش بدنشان خود را با شرایط محیطی تغییرمی دهند، نگهداری می شدند. هم زمان سرتاسر کناره ی سمت راست سالن نمایشگاه راپرده ای شفاف مجزا کرده بود که در پس آن گروهی از پروانه های زنده به نمایشگذاشته شده بودند. پس از تراریوم قورباغه ها (طبیعت جاندار) معمار ظروفیوگند استیل (سنت) را به نمایش گذاشته بود که فرم آن ها نیز از طبیعت الهامگرفته شده بود. پس از گذر از طبیعت جاندار و گذشته بود که بیننده به کارهایمعمار می رسید. بر روی دیوار مقابل پروانه ها فیلمی از رشد سطوح پیچیده ی محفظه های فضایی به نمایش گذاشته شده بود و مدل های هنری و معماری چونسرویس قهوه و چای آلسی (2002) و یا دروازه دنیا (2002) هر کدام در گوشه ایزیر حفاظ شیشه ای، که خود نیز همانند گونه های مختلف یک جاندار (مثلاپروانه) به یکدیگر شبیه بودند ولی یکسان نبودند، عرضه شده بود. 
نهایتاً همه ی راه ها درانتهای سالن مجدداً به دنیای موجودات زنده ختم می شد و هنرمند حلقه ی افکارش رابا آکواریومی که در آن چند عروس دریایی (نرم تنانی که توانایی خاصی در وفقخود با شرایط گوناگون دارند) شنا می کردند، بسته بود. حلقه ای که در دنیای جانداران نیز به واسطه ی ارجاع به خاک، آب و هوا تکمیل شده بود.

لین سعی دارد مرزهای موجودمعماری را پشت سر گذاشته، در آغاز قرن بیست و یکم با امداد از طبیعتجانداران قدم به سوی معماری ای بگذارد که در آن هیچ گونه ای چون دیگری نیست.  گونه هایی که خود را چون جانداران زنده به بهترین نحو ممکن از هر لحاظ باتصویر بهینه ی مسکن وفق می دهند. آثار و نظرات لین گواهی می دهند که تفکراتشاز نوآوری خاصی برخوردارند و مباحث معماری را متلاطم کرده اند. نگاهی بهعکس العمل بازدید کنندگان نمایشگاه و گفتگو با آنان غرابت این معماری را درنظر اغلب مردم نشان می دهد. 
 

کمتر کسی است که بتواند خارج از فیلم های تخیلی، زندگی در خیابانیمملو از خانه های چنین گونه را متصور باشد. علاوه برآن ساخت این گونه طرح هابه دلیل یکتا بودن هریک از اعضایش، به ماشین آلات کامپیوتری و روش های تولیدپیچیده ای چون دستگاه های برش لیزری یا جت برش آبی احتیاج دارد. از لحاظهنری نیز به سختی می توان ارزش خلاقیت هنری این آثار را محک زده، نوآوریواقعی معمار را از نتایج تصادفی و محاسبه شدۀ کامپیوتری مجزا کرد.

چارلی لوکوستون از دیگر پیشگامان عرصه ی معماری بیونیک کسی است که ما را به تخته ی طراحی طبیعت برمی گرداند تا به چگونگی معماری، طراحی و مهندسی و نظام موجود در معماری طبیعت پی ببریم، وی نقطه ی تمرکز معماران بیونیک را استفاده ی به جا ازمواردی در طبیعت می‌داند که موجب استحکام ساختمان و ایجاد تنوع و آرامش در فضامی‌شود.

 اگر کمی عمیقانه بیاندیشیم، درمی یابیم آنچه اکنون تحت عنوان معماری بیونیک به بحث در مورد آن پرداخته ایم مقوله ایست که از آغاز زندگی انسان با او همراه بوده است! آیا معماری بیونیک همان معماری طبیعی نیست که انسان اولیه را به سکونت در غارها کشانده است؟ بناها در معماریبیونیک یا با استفاده از مواد شکننده و ناپایدار ساخته می‌شدند یادر دل یک حفره ی طبیعی که در زمین یا صخره شکل گرفته بود. یکی از این مکان‌های طبیعی،غارها بودند.
معماری غاری که به طور عمده در قالب معماریمقابر جلوه کرده، از عصر باستان وجود داشته و به عنوان بارزترین نمونه‌های آنمی‌توان به مقبره کاتوکومب رم و ناپل و مقبره‌های مصر و لبنان اشاره کرد.
کلیساهای سنگی در ارمنستان و نیز غارهای بسیار بزرگ مسکونی مکشوف در گورمهترکیه و ماترا در جنوب ایتالیا نیز از دیگر نمونه‌های این سبک معماری هستند. اینبناها احتمالا چیزی شبیه به لانه‌های بزرگ موریانه‌ها که هزاران موریانه را در خودجای می‌دهند، بوده‌اند.
علاوه بر این معماری گلی یا خاکی رانیز می‌توان یکی از شاخه‌های معماری طبیعی در نظر گرفت. شهرهای قدیمی و تاریخی همچون صنعا در یمن یا ساختمان‌های گلی دو گون در مالی نمونه‌هایی از این سبک هستند.

 از گرم‌ترین نقطه ی دنیا تا سردترین نقطه،سعی در الهام‌گیری از طبیعت دیده می‌شود. در کلبه‌های برگ و چوب بومیان آمازون،بناهای کاهی اقوام مختلف آفریقایی یا در کلبه‌های اسکیموهای بومی آلاسکا و گریلندنیز الهام از طبیعت به وضوح دیده می‌شود.

یکی از اولین موارد استفاده از آفرینش های طبیعی رابرای نوآوری در معماری در ابتدای نیمه ی دوم قرن نوزدهم مشاهده می کنیم. متخصصان انگلیسی در سال 1846 برای نخستین بار موفق به پرورش نوعی نیلوفر آبی عظیم در اروپا شدند که قطر برگ های آن به دو متر می رسید پاکستون، معمارانگلیسی تبار، با دیدن استحکام برگ های این نیلوفر آبی به مطالعه ی قفسه بندی مدور و ساختار شعاعی این گل پرداخت. حاصل این تفحص ابداع ساختار جدیدی برایسقف سبک شیشه ای در معماری بود که در قصر کریستال نمایشگاه جهانی لندن در سال1851  عرضه و موفق به جلب نظر منتقدان شد.
موارد دیگری چون همکاری و مطالعه ی بین رشته ای ساختاراستخوان های ران انسان برای ساختن سازه های سبک و مقرون به صرفه را نیز درقرن نوزدهم مشاهده می کنیم. 
با شروع قرن بیستم (دوران پیش از مدرن) و سپس سال های ابتدایی مدرنکمابیش به تلاش های مشابهی برمی خوریم که البته بیشتر به صورت نظری باقی میمانند.
علاقه ی لوکوربوزیهبه صدف داران و بررسی ساختار این جانداران می تواند مثال مستند دیگری در این زمینه باشد.

و همچنان طیف گسترده ای از اختراعات را در نیمه ی دوم قرن گذشته می بینیم که می توان آنها را زیر بیرق بیونیک جای داد. الهام از نقش پولک ها و ساختار پوست کوسهبرای اختراع نوعی رنگ هواپیما، که نیروی اصطکاک هوا را به شدت کاهش می دهد، فقط یک نمونه از دست آوردهای مهندسی این برخورد جدید بود. در زمینه معماری به اسامی معماران نام داری برمی خوریم که همانند پاکستون برای نوآوری هایخود به الهام از جانداران پرداخته اند. سقف نمایشگاه مونترال 1967 اثر فرای اتویا ایستگاه ته ژه وه 1967 شهر لیون اثر سانتیاگو کالاتراوا، که اولی ملهماز تارهای مستحکم عنکبوت و دومی الهامی از بدن سبک پرنده است، دو نمونه ازانبوه طرح های اجرا شده اند.

نمونه هایی از معماری بیونیک از گذشته تا حال

 مرکز تجاری بیرمنگام (selfridges)

مرکز تحقیقات لندن

برای طراحی ساختمان مرکز تحقیقات لندن از گیاهی به نام لوتوس الهام گرفته شده است.

استادیوم المپیک مونیخ

از لحاظ ساختار و شکل کلی،بنای استادیوم المپیک مونیخقابل توجه است. ایده ی اصلی معماران استادیوم، هرتزوگ و دمورن، سنت‌شکنی در شیوه ی طراحی رایج استادیوم‌های ورزشی بود که در این میان شیوه ی پوشش سقف و گاه خودنمایی سازه ی آن به عنوان ویژگی منحصربه ‌فرد استادیوم تنها بخشی از معماری آن را شکل می‌دهد.

 در خصوص فضای داخلی استادیوم نیز اولین مساله مورد توجه آنها، ایجاد نزدیک‌ترین رابطه و هیجان ممکن میان بازیکنان و تماشاگران فوتبال بود؛ فضایی که هرتزوگ و دمورن آن را به تئاترهای کلوب شکسپیری یا دهانه ی آتشفشان (به سبب وجود حرارت و التهاب ناشی از گدازه‌ها) شبیه نموده اند.