خیلی‌ها نمیدانند که طراح برخی‌ از مدرنترین ساختارهای بزرگ و شاخص در شهرهایی مانند پاریس، لندن، کلولند و یوکوهاما (ژاپن) یک خانم ایرانی متولد ساری (استان مازندران) می‌باشد. به گزارش سایت دبلیو، ساختمان نوساز موزه هنرهای معاصر کلیولند (واقع در ایالت اوهایوی امریکا) سبک نوینی از معماری هماهنگ با طبیعت را نشان می دهد به نحوی که رنگ نمای بیرونی ساختمان متناسب با وضعیت خورشید در آسمان تغییر می کند. یعنی هنگامیکه هوا آفتابی است دیوارهای ساختمان به رنگ آبی روشن درمی آیند (حتی میزان درخشش دیوارها متناسب با تابش خورشید است) و هنگامیکه هوا ابری است، دیوارها کم کم به رنگ مشکی تغییر کنند، انگار که دیوارها نیز مشغول اجرای نمایش هستند. طراح این ساختمان یک بانوی ریز اندام و پر انرژی ایرانی بنام فرشید موسوی است.

خانم موسوی که اکنون ۴۷ سال دارد ساکن لندن است و در حرفه خود یعنی معماری، بعنوان یک متخصص خلاق و مؤثر شناخته می شود به نحوی که خواندن کتابهای وی به فعالان رشته معماری شدیدا” توصیه می شود. او در مورد طراحی اخیرش برای موزه هنرهای معاصر کلیولند، که هیچ شباهتی به طرحهای استاندارد سایر موزه ها ندارد، می گوید: “طراحی ساختمان موزه باید بیانگر ماهیت آن باشد. همانگونه که از اسم هنرهای معاصر برمی آید، نمایشگاههای بر پا شده مداوما” و همزمان با تغییر در سبکهای هنری، تغییر می یابند. بنابراین خود ساختمان موزه نیز باید این حس تغییر و پویایی را ایجاد کند.” جیل اسنایدر، مدیر موزه می گوید: من از فرشید چیزهای زیادی در مورد معماری یاد گرفتم و فکر کنم در مقابل او نیز چیزهای زیادی در مورد هنرهای معاصر آموخت

عشق فرشید موسوی به معماری ریشه در دوران کودکیش در شهر ساری (مرکز استان مازندران) دارد. پدر و مادر وی که هر دو استاد دانشگاه بودند کار ساخت خانه خود را به یک معمار محلی سپردند. او بیاد می آورد که در مراحل مختلف ساخت، با شور و شوق تمام به همراه والدینش به سرکشی ساختمان می رفته است.
در زمان وقوع انقلاب ایران، وی که ۱۴ سال داشت به همراه پدر و مادرش عازم انگلیس شد تا دیداری با برادر بزرگش که در آنجا مشغول به تحصیل بود، داشته باشد. در همان سفر، والدینش وی را در یک مدرسه انگلیسی ثبت نام کردند و این شروع فصل جدیدی از زندگی او در غربت شد. خودش در این باره می گوید: “اولش احساس خاصی نسبت به شرایط جدید نداشتم، اما اکنون که به گذشته می نگرم، می بینم مراحل سختی را پشت سر گذاشته ام اما در عین حال شروع مجدد همه چیز از صفر، ترس از تغییر را از بین می برد و موجب قوی تر شدن انسان می شود.”

مدتی بعد کل خانواده وی به انگلستان مهاجرت کردند و فرشید نیز تحصیلات خود در رشته معماری را در دانشگاه داندی اسکاتلند ادامه داد. او همچنین دوره کارآموزی خود را در مدرسه معماری بارلت لندن و تحت نظر “ضحی حدید” که عراقی الاصل بود به انجام رساند. او سپس برای طی یک دوره تحصیلی دو ساله راهی دانشگاه هاروارد شد و در آنجا با یک معمار اسپانیایی بنام آلهاندرو زائراپولو آشنا شد. این دو در سال ۱۹۹۳ ازدواج کردند و یک شرکت طراحی و معماری در لندن تأسیس نمودند. این دو در کنار یکدیگر برنده چندین پروژه معتبر بین المللی شدند که از آن جمله می توان به ترمینال مسافران بین المللی یوکوهامای ژاپن اشاره کرد.

فرشید موسوی با توسعه جنبه های تئوری سبک طراحی اش، در سال ۲۰۰۵ به دانشگاه هاروارد بازگشت و بعنوان استادیار مشغول بکار شد. وی همچنین در پژوهش هایی که با کمک دانشجویانش انجام داد، چندین کتاب نوشت. او در سال ۲۰۱۱ از شوهرش جدا شد و به همراه دختر یازده ساله اش، مینا، در لندن زندگی می کند. از آن پس فرشید پروژه های معتبری به انجام رسانده که موزه هنرهای معاصر کلیولند یکی از آنها می باشد. از نکات قابل توجه زندگی او، ساختارشکنی وی و دستیابی به موفقیتهای حرفه ای در رشته ای است که بطور سنتی، بازیگران اصلی و موفق آن را مردان تشکیل می داده اند. این نکته وقتی برجسته تر می شود که می بینیم وی در سطحی از تخصص در حرفه اش قرارگرفته که خواندن کتابهایش برای فعالان این رشته ضروری است. او در پایان می گوید “همچنان که سنم افزایش می یابد جسارت و اطمینانم بیشتر شده نمی پذیرم که معماری یک حرفه کاملا مردانه است.”