طراحی مجموعه اداری فرهنگی چابهار جدید ترین پروژه مفهومی از استودیو طراحی حاجی زاده بوده که با رویکردهای اقلیمی، فرهنگی و بصری منطقه ارائه شده است. چابهار ایران مهم ترین منطقه سواحل دریای عمان در جنوب شرقی ایران به شمار می رود که دارای پتانسیل بالایی از فضای گردشگری و تجاری می باشد. استودیو طراحی حاجی زاده و همکاران طرح یک مجتمع فرهنگی با متراژ 16.500 متر مربع را برای منطقه آزاد چابهار ارائه نموده اند که در 7 کیلومتری شهر واقع شده است. با توجه به ایده اصلی پروژه و همچنین جایگذاری عملکردهای مختلف در پروژه، بخش های متجانس مجموعه درون احجام تخم مرغی شکل که برداشتی از کپرهای سکونتی ساکنین بومی منطقه می باشد. کپر گونه بومی و اصیل سکونت گاه های چابهار می باشد که به واسطه جذابت های اقلیمی و بصری زیبایی شناسانه خود قرابت عجیبی با جغرافیای منطقه دارد و کانسپت مناسبی برای طراحی پروژه فوق بوده است.

این پروژه به دلیل طراحی زمینه گرایی که در آن اتخاذ شده، دارای نفسی درونگرا می باشد. همانطور که در کپرهای موجود در اقلیم منطقه مشاهده می شود، نبود ارتباط بصری مستقیم فضای بیرون با داخل از ویژگی های بارز معماری این گونه بناها به شمار می رود. از طرفی فضاهای مختلف پروژه توسط عرصه ای همچون حیاط مرکزی سازماندهی شده اند، به نحوی که روزنه ها و بازشوها به این عرصه باز می شوند.

طراحی فضاهای اداری به واسطه تمرکز بر طراحی داخلی، ایجاد حس یک طمانینه برای خلق آرامش در کاربران ساختمان از اهمیت به سزایی برخوردار بود. از طرفی پوسته خارجی پروژه که خود سازه پروژه است، نقشی عملکردی مهمی در فضای خارج پروژه و محیط اطراف ایفا می کند. پوسته خارجی در ایجاد سایه و ارائه دیدگاهی برای کاربران نقش دارد که بتوانند منظره سواحل دریای مکران را مشاهده کنند.

کپرهای به لحاظ اقلیمی و طبیعی با ساختار بومی منطقه به لحاظ فرم و رنگ هماهنگ می باشند. تیم طراحی با انتقال همین ایده به پروژه اداری فرهنگی چابهار، به تلفیقی از یک معماری بومی در هسته ای مدرن/سنتی رسیده اند. لذا از آنجایی که طراحان می خواستند کل سایت پروژه را تحت تاثیر قرار دهند، با اضافه کردن پوسته ای به ابعاد کل سایت بر روی عملکردهای فرم تخم مرغی تاثیرگذار بودند.

طراحی نمای ساختمان در تعامل هر چه بیشتر با محیط بیرونی و رویکرد زمینه گرای منطقه توسعه یافته است. یکی از عوامل مهم در طراحی، همگون کردن طرح با بستر طبیعی پروژه بود، و سعی شده تا پروژه صرفاً یک کالبد در سایت نباشد، بلکه جزئ لاینفکی از زمین پروژه و خود سایت محسوب شود.