این ساختمان یکی از مراکز عمومی مجموعه اقامتی «دشت نور» در مازندران، در شمال ایران است که تجهیزات بدنسازی را برای اقامت‌کنندگان فراهم می‌کند. اهداف اصلی در طراحی این بنا، داشتن دو سالن مجزا و انطباق با سایر قسمت‌های مجموعه در کنار یک طراحی منحصر به فرد بوده‌اند. در نتیجه، مفهوم طراحی به سمت یک حجم دینامیک و تابعی از منظره پیرامونی حرکت کرده است.چشم‌انداز اصلی منطقه، جنگل، تپه‌های سرسبز و آسمان آبی هستند. بنابراین، ساختمان نیز می‌بایست به همین اندازه نمایی شاداب و سرزنده داشته باشد. در نتیجه، توده سازه آرام‌آرام از سطح زمین فاصله گرفته و به سمت آسمان به پرواز درآمده است؛ حسی از رهایی و سرشار از انرژی که پیوندی بین آسمان و زمین ایجاد کرده است.

ایده استفاده از پنجره‌ای که تمام عرض دیوار را می‌پوشاند و در همین حال، رو به آسمان طراحی شده، انعکاسی از طرح کلی بنا و جهت‌گیری نسبت به استفاده از روشنایی خورشید است. استفاده از پوسته‌ای که طرحی دینامیک بر روی حجم ساختمان دارد و همچنین انتخاب چوب به عنوان مصالح اصلی برای نماکاری، سازه را بیش از هر چیز به طبیعت پیرامونش نزدیک کرده است.

این ساختمان بر روی محوطه‌ای بنا شده که در حدود ۷۴۵ مترمربع مساحت دارد. طبقه همکف همراه با یک لابی، سالن بدنسازی، سرویس بهداشتی و حمام، رختکن و همین‌طور یک کافه در مجموع مساحتی به اندازه ۲۳۵ مترمربع دارد. مساحت طبقه اول ۱۷۰ مترمربع است و در آن یک سالن بدنسازی دیگر، سرویس‌های بهداشتی، رختکن، کافه و همین‌طور محلی برای نشستن و استراحت نیز تدارک دیده شده است.

مفهوم اصلی به کار رفته در طراحی داخلی، فضایی با انعکاس بالا و ایجاد حس کلی از فرم کلی بنا در هنگام انجام تمرینات و ورزش در سالن بوده است.بخش سازه‌ای با استفاده از دو دیوار در غرب و شرق به صورت دو ستون منحنی بزرگ، یک تیر طره‌ای ۹ متری را در ورودی ساختمان تحمل می‌کند. دو دیوار منحنی در ورودی و در زیر تیر طره‌ای امکان اجرای ایده فاصله گرفتن سازه از زمین و رفتنش به سمت آسمان را فراهم می‌کنند. شیب بام نیز به سه سطح مختلف تقسیم شده تا حرکتی آرام و آهسته در چشم‌انداز ساختمان ایجاد شود.

چشم‌انداز و سطحی که ساختمان بر روی آن ایستاده، به گونه‌ای طراحی شده که ساختمان و ورودی آن را باز تعریف می‌کند. با انتخاب همان مصالح پوشاننده کف لابی برای بیرون از ورودی، هیچ مرزی بین خارج و داخل ایجاد نشده است. طراحی چهار ستون چوبی در یک طرف ساختمان باعث ایجاد فضایی برای نشستن و دور هم جمع شدن شده و آسایش و راحتی را برای عابران پس از تمام شدن طول ساختمان ایجاد می‌کند.به گفته نرگس نصیری طوسی، معمار این سازه، تجربه شرایط از دست دادن انرژی منفی در هنگام تمرینات و احساس رهایی و سرزندگی بعد از آن، باعث شکل‌گیری ایده طراحی زیبا و کاربردی این ساختمان بدنسازی بوده است.

منبع:mihanbana.com